Bu şiiri çok iyi tanıyorum.
Günün birinde sayfalara düşünce okumuş ve etkisini derin algılamıştım.
Sıradan bir yorum yazmak şiire haksızlık olurdu.
Sanıyorum bu sayfaya da o yorum şık duracaktır.
İzninizle Zeynep Nilgün...

*******************************************************
İsmail BELİĞ 18 yy.da yaşamış Bursalı bir şairimizdir.Çokları adından dahi söz etmez.Ama söz edilecek bir beyiti var ki söylemeden edemeyeceğim:

‘’Sakın sen kuy-ı cananı uzak dur sanma ey Mecnun
Seher yolu giren aşık gece Leyla’da akşamlar.’’

Divan şiirimizin bu ünlü beyitinde Şair:’’ Ey Mecnun! Aşka tutulduğun andan itibaren sevgilinin yaşadığı ülkeyi ırak sanma artık.Çünkü seherde yola çıkan her sevgili,daha gece Leyla’da akşamlar..’’diyerek duygularını dile getirir.

Lao –Tze ‘’En uzun yolculuklara bile ufak bir adımla başlanır.’’ Sözünü söylerken az ötede başlayacak olan geceden habersiz olamazdı.
Onun için ilk adım önemliydi sadece.

YOLCULUK adlı şiiri okuduğum an aklıma ilk gelen şey o ‘’ ilk adımın’’ atılması oldu.
Kolay bir istenç değil bu!
Zeynep Nilgün yolculuğa çıkmadan önce epeyce hazırlık yapmışa benziyor.Bu yargıya ulaşırken A.B.Alcott bana dönerek ‘’Zeynep’e yolculuğa çıkarken gözlerini ve kalbini yanına almayı unutma sakın! ’’ diye anımsattım dedi.
Zeynep Nilgün dingin yerlerden geçiyor yolcululuğu sırasında.Bir başına aşıyor uçsuz bucaksız diyarları.Kalabalıkları istemiyor.
Selma Lagerlöff de öyle yamamış mıydı?
Usta’ya sordukları zaman ‘’Çünkü’’ demişti ve ‘’Sevilmeyen yol,kalabalık olduğu zaman bile ıssızdır.’’ Diye devam etmişti.
Kaybolmamıştı karmakarışık yerlerden geçerken Selma.
‘’Doğru yolda kaybolmuş kişi görmedim ben ‘’ sözünü duymuştu Sadi’den…

Kostanttinos Kavafis’ten hiç okudunuz mu bilmiyorum.

Ama İTHAKA’yı mutlaka okumalısınız.

‘’İthaka’ya doğru yola çıkığım zaman,
Dile ki uzun sürsün yolculuğun,
Serüven dolu,bilgi dolu olsun,
Ne Lestrigonlardan kork,
Ne Kikloplardan,ne de öfkeli Poseidon’dan.
Bunlardan hiçbiri çıkmaz karşına.
Düşlerin yüceyse,gövdeni ve ruhunu
İnce bir heyecan sarmışsa eğer
Ne Lestrigonlara rastlasın
Ne Kikloplara,ne azgın Poseidon’a
Onları sen kendi ruhunda taşımadıkça,
Kendi ruhun onları dikmedikçe karşına…’’

YOLCULUK’u okurken İTHAKA’daki ‘’yolcuyla’’ Zeynep Nilgün’ün ne değin de birbirine benzediğini kanıksadım.

Tıpkı anılan yapıtta değinildiği gibi uzun sürecekti yolculuk.Nice yaz sabahları olacaktı.
Zaman yolculuğa,yolculuk sevi’ye akarken imgelerin göndermelerinde ‘’düşlem’’ gerçeğin önünde diz çökecekti.
Hilmi YAVUZ,yolculuk izleğinde şiir poetikasını şekillendirirken de öyle yapmıyor muydu:
‘’
Ne kadar gitsen o kadar uzak;
Yaşlanınca inceliyor yalnızlık;
Kurur insan hüznü akşama doğru
Kendim için edinilmiş yolculuk..’’

Sözü bu şekilde derinliklere kazarken insanın ilerleyen yaşlarda da bireysel tercihlerinin eyleme dönüşmesine vurgu yapıyordu.

Şiirde de ‘’ilerleyen yaştaki şairin’’ bireysel tercihi okunabiliyor.

Hüseyin PEKER ‘’Altmışına,seksenine varırken bir şey değişmiyor insanda.Yaralanana,eskiyen,buruşan el ayalarına,göz altlarına karşın,parlak kalıyor bakışlar.Yaşamanın süreci bakışları etkilemiyor…’’derken Zeynep Nilgün’ün ‘’Yolculuğunu’’ onaylamamızı istiyor bir bakıma.

Evet,aşk …yoldadır YOLCULUK’ta..
Arzu KAYA ‘’Yanına her şeyini alanla yan yana hiçbir şey almayanın yan yanalığıdır…Biri bavullarına eşlik edendir,öteki bavullara eşlik eden…’’ derken beklenenin de yolda olduğunu itiraf eder. Ve şöyle sürdürür ‘’Yürüyen yoldur aslında,yolcunun içinde gezdirdiği…’’

YOLCULUK şiirini okuduğum zaman çok şeyleri duyumsadım.
Duyumsadıklarımdan hiçbiri dizelerdeki duygular kadar enfes değildi.
Şiirde yıldızların da ötesindeki ‘’Uzak Ülke’ye’’yapılacak yolculuğun ‘’ilk adımı’’ için Ali KIRCA’nın da dediği gibi’’ Fazla bir vaktin yok’’lu dikkatimden kaçmadı.

Bana ‘’Anısı,içinde ‘SAKLIMDASIN’la sarmalanan bu YOLCULUK’un sonunu istediğiniz eklemeyi yapar mısınız? ’’ diye sorsalardı bile/isteye Baudelaire’den:
‘’Ey vapur,beni de götür yanında!
Ey gemi,çal beni buradan!
Uzaklara,çok uzaklara götür!
Burada çamura dönüyor bütün gözyaşları …’’dizelerini kullanırdım.

Sözü uzatmaya gerek yok sanıyorum.Nazım’la sonlandıralım:
‘’Yolculuk ediyor şairler
…………denizlerinde kainatın
……………………….bakarak birbirine..’’

Zeynep Nilgün’ün dizelerini yeniden okumalıyım; kutlamak için!
Tebrikler Değerli Arkadaşım...