Dinle!
Geceye boşalan dalgaların sesini
Savruluyor her şey odamın karanlığına
Bir sevda dolaşıyor kendi halinde
Kokunu sakladığım dört duvar çiçek açıyor ansızın
Dokunuyorum her birine
Tertemiz giyiniyor hayallerim.

Bugün bayram mı yoksa
Yeniden yeşillendin
Annesinin elini tutmayı unutan çocuk gibisin.
Cebinde topladığın kelimeler,
Sırtında bir çuval düş
Bakışlarında gizlenir kardeş payları
Ellerinde derin alkışlar
Ansızın ıslanırsın vakitsiz yağmurlarla
Ayakların kesilir yerden.

Şimdi bu şehir uzakların ninnisiyle uyur
Dua gibi tanıdık bir ses sağanak sağanak iner geceye
Ay eklerim gözlerine
Kirpiklerinde saklanır gölgeler…
Gecenin rengi özlem,
Çığlıklar atsa kim duyar senden başka
Bundandır sıcak bir gülümsemenin akıntısına kapılıp
Her sabah hüznümü tazelemem
İç çekişlerime isim bulamamam bundandır
Bırak dudaklarından doğsun sevdam
Güneşe dönme arkanı
Aşk boynumun borcudur artık.

Sana yazmak,
Güneşi seviyorum demenin başka adı
Seni yazmak ise ince bir hasret.
Belki bu yüzden bıçağa benziyor zaman,
Belki bu yüzden avuçlarımı kesiyor kalem.
Hadi, topla umutlarımı
Uyandığımda yanımda ol
Kirpiklerimden al yalancı baharları
Sokul bana usulca
Yasaklar sen olduğun için güzel.

Kavuşmanın lügatindeki tüm kelimeler
ellerimdeki umudu anlatıyor
Yüzüme sinen kokun aynı yerde
Bırak müebbet olsun cezası
Şimdi!
Balonlar bırakıyorum gökyüzüne başıboş
Aklıma düşüyor bayram sevinçlerim
Bu yüzden en çok
Bayramlarda aklıma geliyor seni sevdiğim
Bu yüzden köşe başlarında haylaz bir kız olup
Sokak şarkıları söylüyorum sana
Utangaç bir buluşma gibi gözlerinde terliyorum.

Bugün bayram mı yoksa.
Sen ne çabuk büyüdün çocuk
Usulca soruyor masallarım…

Zeynep Nilgün GÖKÇEÖZ