Biliyorum kimseler anlamayacak
Yine de söyleyeceğim
Nasıl da yakıştı bize bu vuslat
Seni de beni de şair etti adamım
Sözcüklerin çığlıklarında boğarak
Kekeme gülüşlere bağladık düşlerimizi
Yırtılarak





Yüreğimin oyunlarına kurban veriyorum aklımı
Yarım ağız bir akıl nasıl da şaşırıp kalıyor bu oyuna
İçimdeki gökyüzü topluyor kendini gecenin üzerinden
Ve aşk yine beslenecek vuslatın kan kusan gözlerinden





Vuslata durmak/aşka soyunmak
Çıkar üzerinden kelimeleri
Sevişme vakti geldi
Gevşesin yumrukları tüm sözcüklerin
Sevişirken seninle
Akıtsın zehrini gece bu kentin üzerine
Sen… şiire dur yine gözlerimde





Rahatını bozdu sevdamızın bu vuslat, bilirim
Şimdi her ünlemin ardından kırılır gülüşlerim
Tecridinde gün sayarken her öfke eyleminde
Şiirin kuytusuna asılır tan duruşlu öpüşlerim





Tüm hoyratlığıyla yaşadığım sevdaları
En ince yerinden astım şiire
Dizdim gerdanına seni
Mardin gecelerine inat
Nisan akşamlarında saldım bulutları
Susamış toprak yarıklarına
Teninde ki terde maya tutarak





Artık susabiliriz kendini kanatsın diye satırlar
Nasılsa kan kaybından ölecek bu sevda
Yaşanmışlığına aldanarak yaşamadıklarının
Tanık olacak kıyametin savruk yangınlarına







sevgi kaya





"şimdi bütün kelimeler karantina altında...ondan bu suskunluğum..ve bilirim ki her ölümün diğer ucunda vardir yeni bir doğum..."