zamansız mı içtik zamanı
gereğinden hızlı mı geçtik içinden
neden silindi aklımın gizinden bana dair gerçekler
bunlar kim
bu okuduğum kimlerin hikayesi
neresi burası
ben bu kentte hiç yaşamadım ki




üşümüş bir çocuk düşü var düşümde
ve formika eşyalar evin her yerinde
bir de annemin ceviz oyma sandığı
bize dair umutları içinde sakladığı




ahhh aklımın sılası
hücrelerimde taşıdığım kadın
ne vardı bu kadar işleyecek genlerime
bak bir sandık da ben de var şimdi
kime/ niye
neler saklayacağım içinde
unuttun mu
sen saklamayı
babam uçmayı öğretti bize




olmadı be kadın kılıklım
olmadı işte sol yanımdaki sızım
şimdi çıkar desem zulandakileri
bilirim gözlerinin nemleneceğini
“her adımda kesti bizi hayat
göster kadınlığını
şu içimdeki yangını sök at”
diyesim gelir ara sıra
salamam seni de kendi yangınlarıma




içimde üşüttüğüm
duman gözlerine düştüğüm
zemzemlerde yıkanasım
karanfil kokulum
kadınım/hasım
çocuk aklımdaki hasmım
her ibadetime kulak kabartan
her güzelliğimin ardında duran
gözlerimi gözlerinden
kaderimi yazgısından çaldığım
küf kokan hayatımı yatırsan yine naftaline
düşe düşsem
düşte uçsam konsam dizlerine
ölüm bile sıcaktır bypass yemiş yüreğinde…





sevgi kaya