tebrik ederim dost güzel dizelerdi

Dün gecenin kör saatleriydi okuduğumda şiiri,sabah gel dedi şiir yine bana.
Ondandır hüznü yazan kalem ateş içinde,ondandır okuyanın dudağı yanar.
Saygılarım her daim Ömer Ağabey...

aş kavgasından
aşk kavgasına
kızıl bir türküdür bu
ateşten doğan
şairine benzer her şiir
kayıp kimliğini ele veren tek şeydir belkide..

usta işi bir şiir...kaleminize sağlık ..
saygımla...

Tebrikler...

Şiirinizi birkez okuduktan sonra tekrar döndüm..Şiirin kendine çağrısıydı yine
Aşk*ın kızıllığı ne güzel dile getirilmiş..
Her şair umutlarıyla beslenir ...Benzetmelerin inceliği güzel işlenmiş..

umudunu katıp demire
eritirken potada kendini
bedeni sürgün verir yeniden
Metal sektöründe çalıştığım için verilen mesaji kavradığımı düşünüyorum..HURDA demir kendini yeniler her dem
Büyük bir kazanda önce kendini eritir sonra tekrar kendine dönüşür../ hayran oldum tek kelimeyle benzetime

Aslı’nın aslıdır yüreklerdeki;
aşk kavgasıdır bu kuzum!
kaderi ayrılıktır âşıkların
değişmez Kerem devrinden beri

Bu satırlarda gizemli bir özlem tartılmış...Beğenimle ...Şiir okudum ve hissettim...Ruhumu besleyen şaire teşekür ediyorum..Saygılarımla

şairler de ateş işçisidir;
söz tutuşturur dilinde
bir ucu irem
bir ucu irindir kalemlerin,
sahtesi değil
Aslı’nın aslıdır yüreklerdeki;
aşk kavgasıdır bu kuzum!
kaderi ayrılıktır âşıkların
değişmez Kerem devrinden beri…

şairler de ateş işçisidir sevdalarında,
kendini yakıp
kendini döker,
bu yüzden şairine benzer her şiir…

ANLAMLI DİZELERİNİZİ YÜREKTEN KUTLARIM.
SAYGILARIMLA...

şairler de ateş işçisidir sevdalarında,
kendini yakıp
kendini döker,
bu yüzden şairine benzer her şiir…...............Aynen öyle.... Ne yaşıyorsa hayata nasıl bakıyorsa, gördüklerini hangi duygu zenginliğinde harmanlıyorsa "şair" şiirine aynen yansıyor, tebrikler şair.

"...

başındaki yanardağdan
yani alnından süzülür kızıl teri,
bu yüzden derisinde derindir
asla silinmez lav çizgileri…


...”


Lütfen şairleri özgür bırakın.
Şimdi ben ;
aylar belki de yıllar sonra bir şairin şiirine yorum yazma gereksinimi duydum neden?
Şiir o kadar ateş ki, mısrasına tutunanın avuçları yanıyor....
Oysa ki ben;
Ömer Nazmi'yi bir karlı Erzurum akşamında tanımıştım...
Saçları gümüş renginde.. Gözleri Palandöken'i delercesine hırçın...
‘Su serpantinleri..’ satıyordu oğlu yaşında iki üniversite öğrencisinin göğsüne...
Aşklarla tanımıştım ben Ömer Ağabeyimi...
Örs üzerinde demir döverken değil....
Kim kızdırdı seni,
niye bu isyan?...
Her kelimede bir anlam, her mısran bir roman...
Ama bu senin tarzın değil ki...
Kim seni kızdıran.
Sen aşkı,
aşkları yazan
şiirin gümüş saçlı prensi!...
Neden bu dağınıklık?
Sabrı sende yontan bu çocuklara yazık değil mi?
Unuttun mu?


"Önce kar kalkacak bu şehirden
sonra musalladan biz...!"


Böylesi Erzurum bezgini, şimdi sıradan cümlelerle üzme bizi....
Şair değilim belki anlamam şiirin ayak sesini
ama insanım tanırım adamın hasını
Ömer baba ;
Rahat tut göğsünü artık kaldıramayacağın hergeleyi(hergeleni) bindirme üstüne be usta!...
Bize de yer kalsın şu ömür döveninde....


.............


Aslında şiire yoğunlaşıp demirden, ateşten bahsedecektim..
Hatta ukalalık yapıp seslerin eşdeşlerinden 'Ş' harfine basınca nasıl da seslerin haykırdığını anlatacaktım ama olmadı,
Şiirin hasını yazmış şairim. O"nun yazması yetmemiş birde ben terbiyesizce dünyasına girmişim affet beni usta olur mu?

Orhan BOZKURT

.

umutadam tarafından 5/1/2009 1:19:13 AM zamanında düzenlenmiştir.

köz sezilir gözlerinde,
bir elinde cennet
bir elinde cehennem taşır,
alışır ölüme yavaş yavaş;
aş kavgasıdır bu
yazgısı ateştir yoldaş!
değişmez maden çağından beri…


Ne demeli ki şair, bu güzel dizelere..
susuyorum sadece..
Saygılarımla..

bu yüzden şairine benzer her şiir…

tebrikler güzel bir çalışma...