ELLERİMİN KÖHNE İSKELESİNDE TUTUKLU DEĞİLSİN...



son düğümünü de çözdüm
inanmazsın belki
ama
bak
özgürsün

boşluktasın
hadi git

git hadi
ellerimin köhne iskelesinde tutuklu değilsin

çözdüm sevda sandalını kendimden

ne palamarım
ne tuz zımparasına yenik düşen yosunlu merdivenlerim
ne de kanadı kırık martım
uyuyup uyanmayan kelimelerini beklemiyoruz geceler boyu

onlar bezdi
ben vazgeçtim

artık midye kesiği
sevda yeniği ayaklarımı yakmıyor deniz
tembel bir balık gidip gelip öpüyor serçe parmağımı
süt liman sulara damlalar sağıyor kirpiklerim

yeşil saçlarına
mercan kurdeleler bağladığım yosunları ağlattı son şiirim

sonra
ne varsa sustuğum
ne varsa senin kırdığın
benim tamir ettiğim
takvimini bilmediğim
belki de hiç gelmeyecek bir zamana erteledim

o yarım
yanık
isli sevda hikayesini
suslara emanet ettim

git hadi
küreği kırık
yekesi kopuk sevgili sandalım
ellerimin köhne iskelesinde tutuklu değilsin...

CEYDA GÖRK
28 nisan 2009