18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1742
Okunma
yıldızsız bir gece
pusulasız
yönsüz adressiz bir ıssızda
katrana bulanmış bulutların ağıtını
ve düşe kalka attığın her adımın inleyişini
bunu zulandaki şiir
ve ben biliyorum yalnız
kendinden firarın sonu
ve aslına rücûnun başlangıcıdır
...
inkârın tırnaklarını kemir şimdi
acısın gerçeklerin dibi
kanasın
sızısı içine çökmesi yakındır
bunu yıldızını yitirdiğin hilâl
ve ben biliyorum yalnız
kalabalıkların sonu
ve tenhanın başlangıcıdır
...
yıkılan bir duvar gibisin
altında kaldı o çok sevdiğim güzelliğin
kendini ezdin
o billûr sürahiden
asırlardır yudumladığım ezeli iksiri
zehir ettin
bunu Dedem Korkut
ve ben biliyorum yalnız
kanındaki kımızın sonu
ağının başlangıcıdır
...
sesindeki o destan nerede
ki dinlerken deniz gibi kabarırdı içim
bir volkan patlardı kızıl alevleriyle
artık güneş batmadan gelir gece
yarılır gökler
asena uyanır bin yıllık uykusundan
ve Aybike çıkar yürür obasından
sırtında sadak elinde ok
Alpereni yok
bunu o demir dağ
ve dişi kurt biliyor yalnız
işte bu
yüreğinin sonu
esaretin başlangıcıdır
CEYDA GÖRK
26 nisan 2009
Cevap Yaz