25
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
3136
Okunma

ah sevgili !
yine yakaladım kendimi
düşünürken seni gecenin kirlerinde
sesim karıştı sessizliğime
ve üşüdüm
ve ölüyorum usul usul
sana uzak
bu kaçıncı şehir
yıkıla yıkıla inşa edilen
ve kendi coğrafyamın azgın fıratında ben
yapışmışken kursağıma sen…
yine susuyorsun sevgili !
düşlerime bile sessizliğinle iniyorsun
örtebildi mi bu susmalar korkunu
ve işte aylardan eylül
mevsimse kızıl sarı
kalmadı sende artık
bu aşkın yakan hiçbir tarafı
aklımda bir mıh gibi
bittiğine bitişim...
nasılsın sevgili !
uzağıma düştün düşeli
bana ait hiçbir şey götürmedin giderken
artık çalabilirsin
dilinde sana ait türküler
yüreğin özgürlüklere fora
sen düşünme
arkanda kalan nasıl bir alabora
ben her zaman biraz direnç saklamıştım zulamda...
bağışla sevgili !
ruhumda gizemi çözülmemiş bir yolculuk var artık
dayanmışken kapıya bütün zamanların ayazı
bıraktım ben
kardan adamlara havuç burun takmayı
bir göçmen kuşun kanadında şimdi
bütün üşümüşlüğüm
biraz geç oldu ama
sıcak iklimlere bu son düşüm...
sevgi kaya @ 2009
"istedin ki sana sığsın düşlerim, düşüncelerim...bilemedin ki ben düşlediğim sürece düşünenim..."