Sıkıntılıyım bugün
Çocukluğum takıldı yine aklıma
Hani hiç çocuk olmadık deriz ya sıkca
Oysa hale bakılacak olursa
Çokca çocuk kaldık galiba






Hayat..
Bir otobüs garının çıkmazında
Hiç eksilmeyen hüzünlü kalabalık
Kemalettin Tuğcu hikayeleri hala orada
Dem almakta karbonatlı çayında






Zaman
Yüzümü yalayan en soğuk rüzgar
Üşütür beni iliğime kadar
Takırdatamam bile dişlerimi
Fareler getirmedi ki …
Çocuk kaldığım günden beri






Yalan
Burası işte…
Tam ortasındayım şu an
“Gülüverin maceraları” kadar uçarı
İyileri hep cüce
Devimsidir kalanı






Masallar suçludur anarşist kimliğime
Bir de annem olsa gerek
Uyuttuğu ninnilerle
Sevgiyle yalayan nefesi
Ninniye eşlik eden yanık sesi
Gökkuşağının renkleri kalmış hep aklımda






Şimdi
Hazan vurmuş dallara
Hala çocuğum
Dünüme askıntı kalan rüyalarımda
Basireti bağlanmış özgürlüğümün
İnsan kimliğime aykırı yanımla
Ben ve anarşist ruhum
Geri kalan kontrgerilla
Çal kavalcı çal
Fareler istilada..




Sevgi Kaya Nisan 2007

"Amacını aşınca kimlik yaban kalınıyor inan...Ekmek elden su gölden...Kır belini de otur... Öyle yapıyor sıradan insan..."