2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1148
Okunma
ırgalamazdı yollar
düşmeden ufka çare
zifir karanlığı beslerdi
düşlere ayna
kendini kovardı
büyütürken içinde külleri
aymaz başında
egosu dibe çeken püsküllü mahlukat
günlük eylemlerle yorardı bedeni
ıska gelecek
ara ara sallanan beyaz men dil
hatırsız hatırlara boğulan
kadın
bırakırdı kendini tetikteki ızdırabına
bir gün
o gemi yanaştı
yılların kasveti düğüm yelkenlerinde
yüklendi kabusları
ağır ağır demir aldı köhnesinden
ki ölmüştü martılar
kirpiklerinde taşıdı cesetlerini
rotada hasret
insafı kopmuş boranlar kesince hızı
yutmadı
anaforlara kustu çığlığını
gittikçe koyulaşan atlas
çekip aldı kalabalığını
ıssızlaştıkça ıssızlaştı
gitmelerin ardından
tek tek bıraktı yolcularını
hüzün değirmeniydi yürek
ve
külliyen masaldı sevmek
2009-04-03 22:02kayıp-rota
Sude Nur Haylazca
Cevap Yaz