Kâinat manzumesi: Ruh ve madde içinde.
Mahrem ve aleniyet kalıptır her nefiste.
Aklıselim olana sırrını bildirmekte.
Kanatlan tecelliye Kalp gözünle bak anla.





İskelettir manada, akıl, amel ve dava
Ol Kuran’ın buyruğu, korku, ümit ve takva
Merhamet deryasından al payını ne varsa
Manadan giyecek yap, çıplak kalmış ruhuna…






En güzel ve çirkinde derinliği görmezsin
Görebilseydin eğer, ben olmaktan geçerdin
Sanatkârsan her ruha kalıplar dikemezsin
Örüntüler içinde öze hâkim kaldıkça..




Yürekli kafiyeler aynı seste buluşur
Mistik bir ahenk ile aynı tele dokunur
Zahirine inceden şüphesiz hak duyurulur
Devr-i fikir gününde selam doğru yazana…




Sukutu altın sayıp, yüreğe akıtana
Suskuyu erdem yapıp zihin’e kazıyana
Hoşgörü desturuyla mütevazı kalana
Selam olsun derdimi duyup ta anlayana…