-…-KALBİM BAĞDAT`TA-…-
(Ne Zulümler Gördüm)

Irak’ta bomba düşer, bedenler parçalanır
Bağdat kanlarla yunar, gelinmez sokakları
Gökten şarapnel yağar, bebekler hırpalanır
Yerde ölüler kanar, bilinmez tuzakları

Telafer’de ağlıyor, yanmış okul yanında
İşgal olan yurdunda, viran olmuş hanında
Kurşun yemiş bedeni, al al akan kanında
Yerde ölüler yanar, görülmez uzakları

Kerkük Pazar yerini, patlayan bomba yıkmış
Uzaktan gelen düşman, canına kurşun sıkmış
Ağlar Türkmen kadını, zalim zulmünden bıkmış
Yerde ölüler donar, seçilmez yüzakları

Hain satmış yurdunu, Musul’da can pazarı
Kanlar içinde yatar, kimseye yok zararı
Eli kanlı caniler, verdi ölüm kararı
Yerde ölüler onar, varılmaz uzakları

Başı avuçlarında, Arap kadını ağlar
Milyondan fazla ölü, kalbimi durmaz dağlar
İşgal oldu yurtları, zorbalar zulüm sağlar
Yerde ölüler anar, yenilmez dayakları

Hüznün Şairi ağlar, hüznü dizeye banar
Ölümlere dayanmaz, yüreği susmaz kanar
Iraklı kardeşini hiç, durmadan hep anar
Zalim zulmüne bakar, insanlığına yanar
Yerde ölüler yanar, bilinmez tuzakları


Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi

Iraklı kardeşlerimizin anısına.
03.04.2008