4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1399
Okunma
Ben türküleri gömüyordum geceye
Yağmurlar elinden tutup
Seni getirmişti.
Ve ruhumun küle dönmüş geniş ormanı
Yeniden yeşermişti.
Yumma derdim gözlerini
Bakışların üstüme yağsın isterdim
Seninle oturup rakı içerken.
Şimdi anıların sağanağında
Islanan kalbime saçakaltı ararım,
Arap Şükrü Sokağı’ndan geçerken.
Ömrümün gençlik çağına
Çocukluğumu gömerken gelmiştin.
Ellerinden tutup
Saçlarını okşamış,
Gülümsetmiştin.
Saklama o sıcak gülüşlerini derdim
Beni de düşürsün yangınına isterdim.
Karışırken gülüşlerin Mayıs ortası
Temenyeri Parkı’nın iğde kokularına.
Yıllar böyle su gibi akıp giderken
Ve bu ömrü bayat bir ekmek gibi
Aç şehirlere bölerken,
Sen geliyorsun arada bir aklıma.
Acıtmayan bir iz kalmış yalnızca
Gülümsüyorum,
Mahfel’de oturmuş çayımı yudumlarken.
Barış Çelimli