TANIMAK İSTERSEN

Giyotine vurulan, bendim ben
Başka bedende dirilen mucize
Özgürlük Meydanı’nda çarmıha gerilen
Sahra Çölleri’nde recmedilen, başı ezilen

Caddelerden taşan, dağlara sığmayan
Şahlara kafa tutan bendim, yıllar yılı
Atları şahlandıran, kırbaçlayandım
Dağlarda haykıran, dağları inletendim

Paletler altında, kan sızan can
Tazikli sularda, yıkanan beden
On yedi yaşında, kurşuna dizilen
Yirmi iki yaşında urgana öpücük atan

Memleket hasreti ile yanıp tutuşan
Memleket memleket sürgün yaşayan
Memleket memleket heykeli dikilen
Bir memleketinde anılmayan bendim

Meydanlarda coplanan binler
Saçından tutulup sürüklenen
Yetmedi kurşun sıkılan
Daha da yetmedi demir parmaklığa kapatılan


Başka mı, sokaklarda, köşe bucak kaçan
Köşe bucak kıvrılıp yatan binler bendim
Bir lokma ekmek hayali ile doyan
Görmediğiniz, yetim çocuk bendim ben

Ben nerelerde bulunmadım ki
Fabrikalarda, tarlalarda, dağ bayırda
Çarmıhta, kurşunun hedef tahtasında
Tarihin sayfalarında, eserlerin baş tacında

Bendim, bütün bahçelerde açan çiçek
Bendim, bütün bahçelerde ekilen tohum
Bendim, bütün gülleri sulayan coşkun ırmak
Bendim, talan edilen, bendim kollanan ben

Yarın mı merak etmen dirilirim bir başka bedende
Bir güneş, doğarım başka bir ufukta
Bir fide, yeşerir, donanırım mor pembe güle
Ya da boğulur yutulur muyum dersiniz başka bir karanlıkta

Yüz yılar boğamadı beni karanlığa, yok edemedi
Yüz yıllar susturamadı, prangalarda, zincirlerde
Bir karanlıktan bir karanlığa, koşar giderim
Bir şafaktan bir şafağa sararım, gökler ben, yerler ben

İbrahim ŞAHİN