gölgeler

ah labuce!

bunca yıldan
söke söke aldığımı
harcasam şimdi
bir pul etmez!

bu sorgu

bu sorgu kimi haklı kılar
bu kıyamet diriltir mi canı
uzak bir ihanetin
izini sürdüğümde
geçmiş düşlerin yalnızlığı
dönüp bugünü vurduğunda
bildim!

bildim ki :
gecenin de gölgesi varmış labuce!
anladım yüreğim bunca ezildiğinde
kim suçlayabilir ki güneşi artık
ışıtmadığı için dünyanın karanlık yüzünü

ah ki; bir kuşatmada
yalnızım
savunmasızım labuce!

çığlık olup ulanır karanlığa
aydınlıkta uzun uzak kaçtığım her korku
zormuş...zormuş lâl bir çiçek olmak
çiçeği çiçek olmadan anlamak
yalnızlıklar büyütmek değil niyetim
köprü altlarında
acılara aşılı
ve yenik
ve kaderine terk edilmiş

ah ki; bir kapı
bir kapı
geçtiğim kapılar olmadığını bildiğim

aşk’tan ötesi hiçmiş labuce!





/ea/