Sen gittin
Gittiğinde ölürüm sandım, hiç yaşayamam.
Yokluğunda kelimeler tükenir
ben tükenirim.
Boğulurum sessiz çığlıklarımda
İçimde meyve vermeyen bodur ağaçlar kök salar.
Ve ben onları bile sulayamam
Ayrılık
Koca bir urgan olur
Boynuma dolanır
Nefes bile alamam


Sandım ki
Bilmediğim
Tarif bile edemediğim imkansızlıklar acılarıma sataşır
Ve ben
satarım acıları anason kokulu gecelere
Aklım firar eder
Feleğim şaşar
Ezberimdeki her şey uçar gider sana dair
Ve ben çıplak kalırım
Hani limanımdın ya
Açıklarda
Kıyısız
Limansız


Sevdamı yalnızlığıma peşkeş çekerek
Gökyüzünden yıldızları birer birer düşürerek
Bulamam sandım yolumu
Karanlıkta kalarak
Sanki sendin pusulam
Sensiz ben hiçbir şeydim
Şarkılara
Şiirlere küserim
Acılara olur hep secdelerim
Öğrenemem “ben” demeyi
Önce unutmak lazım “biz”i




Sandım ki
Tüm kokular sen
Sensiz terime küser ten
Yataklara sığmaz olur bu beden
Günler üşür
Geceler üşür
Ağustos da bile gelmez yaz



Unutmuşum be gülüm
Susuz havuzda insan boğulmaz…


SEVGİ KAYA 2008

( İçimdeki “ahhhh”lara bir gönderme bu
sevda gözünden tanır adam olacak çocuğu..

hiçbir faydası olmuyor öfkenin..
hiç boşuna çabalama
içindeki sevdayı büyütmekten başka..

göreceksin sen bunu…)