Neydi adın
Bir şiirin kaybolmuş dizelerinde buldum seni
Bir evin basık odasında
Eşyalar eski mi eski
Bir de hiç eksilmeyen misafiri
Çocuktum
Ağlıyordum
Üzülmüştüm besbelli
Sebebini bilmeden yüreğim
Ansızın gülüverdi

Şiir yüz yıl önce de yazılsa önemli olan onu kalıcı kılan içeriği ve vurgusu..
HEPSİ VE DAHA FAZLASI ŞİİRİNİZDE VAR EFENDİM.SAYGILARIMLA...

Neydi adın
Bir türkünün en yanık yerinde buldum seni
Gecenin kör karanlığında bıçak sırtı
Bulutlar dolu dolu
Topraklar çatlamıştı
Çocuktum
Bebeğim kırılmış, bolunum patlamıştı
Oyunda sobelenmiştim
Üstelik dizim de kanamıştı

uff.neydi varlığın...duruşun hele...duruşun cezbetti seni sevmeme...seni çok sevmeme devrim yaptı varlığın...varlığın yayıldı,güzelleşti içimde,seni sevdikçe...seni çok sevdikçe anladım yeni yaşadığımı...

Neydi adın
Bir sevdanın son dokunuşunda buldum seni
Yaprakların döküm zamanında
Kızıl sarı
Bir sokağın dönüm noktasında
Ayaküstü
Çocuktum
Hırçındım
Bebeğim bana küstü
Karşımda annem
Kızmayı beceremeyen bakışlarıyla beni süzdü

...seni tanıdıkça,anladım yeni yaşadığımı...yeni yeni muradıma erdiğimi...yeni yeni mutlu olduğumu seni sevmekle gördüm...seni sevmek ördüm kendime yaşamsal dakikaları...yaşamsal dakikaların farkında sayende vardım...vardım sana,seni bulmakla kendime...


Neydi adın
Bir şiirin kaybolmuş dizelerinde buldum seni
Bir evin basık odasında
Eşyalar eski mi eski
Bir de hiç eksilmeyen misafiri
Çocuktum
Ağlıyordum
Üzülmüştüm besbelli
Sebebini bilmeden yüreğim
Ansızın gülüverdi

...seni bulmakla kendime,yeniden doğdum annemin karnından çırılçıplak...çırılçıplaklığım seni bulmakla giydirdi kendini...kendini kollarına,yollarına atılmakla yaşadığımı yeni anladım...yeni anladım aşk ulaşılmaz bir zirve...yeni anladım sevmek eylemektir hayatı...yeni anladım kendimi seni koklamakla...


Neydi adın
Bir memleketin en ücra köşesinde buldum seni
Bir öykünün en dayanılmaz noktasında
Uçuk kaçık
Ve hayli açık saçık
Denizin gözlerine
Deyivermiş karabalçık
Çocuktum
Neydi takılan boğazıma
Yutkundum
Keşkelerim dimağımda
Şimdiki aklımla
Büyümek istemiyordum


Avucumda yorgun bir çocuk
O masaldan kovuldum
Biliyorsan anlat bana
Nerdeyim
Kimlere konuk oldum...


...inan,
inan seni koklamak adımın karşılığını,tadımın turşuluğunu anladım...yaşadığımı yeni anladım kucağına düşerken bu can...bu can SENİ SEVMEKLE YENİ ANLADI YAŞAMAYI...doya doya yaşamayı...


---ÇOK ÇOK ÇOK
SEVGİMLE---

Neydi adın
Bir türkünün en yanık yerinde buldum seni
Gecenin kör karanlığında bıçak sırtı
Bulutlar dolu dolu
Topraklar çatlamıştı
Çocuktum
Bebeğim kırılmış, bolunum patlamıştı
Oyunda sobelenmiştim
Üstelik dizim de kanamıştı

ben türkülere bayılırım...burada da türkü sözcüğü geçiyor...
siz güzel yazıyorsunuz severek okuyorum
aynı ili paylaşmak onur verici...
kutlıyorum hüzünlüydü ama derindi güzeldi
sevgiler selamlar yürekten yüreğe...

sizin güzel dizelerinize güne merhaba bir zevk.
sağolun.
kutluyorum.
namık cem

harika ,
kaleminizde çok güzel bir şiir daha okudum sevgi hm.
saygılarımla

Neydi adın
Bir şiirin kaybolmuş dizelerinde buldum seni
Bir evin basık odasında
Eşyalar eski mi eski
Bir de hiç eksilmeyen misafiri
Çocuktum
Ağlıyordum
Üzülmüştüm besbelli
Sebebini bilmeden yüreğim
Ansızın gülüverdi

yine duygu yüklü dizeler...yüreğiniz dert görmesin....kaleminiz daima yazsın...sevgi ve dostlukla kalın....

cocuktum
kumdan kalelerim vardi ... demirden askerlerim ....


demir cemberim vardi ... tel arabam ....


ahh kösebasinda horoz sekeri satan amca ...
öglen kaymak dondurma....
ahhh nerdeler ...
annecegimin oksayislari asilmis gökyüzüne .....



nerdeyse bana siir yazdiracaktiniz ...


cok selam olsun ...


o cocuk hep yasasin gönlünüzde ..



sevgimle .