akşam tenhalığında geçiyordum yolu

biliyordum

sarmazdı artık baharın kolu

tin üşür, ten üşür

işte gelmişti yolun sonu


hicranlı gönlümde

âvâre bir aldanış boşluğu

oysa, mayıs sanmıştım ben onu

bilmezdim, eylülmüş gelen aslında!



ben ölüyordum ıssızlığın ortasında

ıssızlığın ortasında / bir deniz feneri

akkora kesmiş ateşten gözleri

aydınlıktı, sıcaktı

o koyu rengin içinden ateş fışkırıyordu



ve çığlık çığlığa sevinç geldi sonra

sonra hayat / sonra yaşamak

unuttuğum sevinçlerim, heyecanlarım sonra...



gitmesin istiyordum, sönmesin o ışık

zaman durup öylece kalsın

gün ağdı, gelip çaktı gerçek

eylüldü aslında

mayıs sanmıştım onu



döndü güz fırtınalarıyla

zaman karanlık, yine karanlık

gidip gidip gelir usuma

şimdi o eski hâtıra

geceye sığınırım, saklarım onu

rüyamda/ kalsın bari avuçlarımda…



Hâdiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.