Birgün...
Bir rüya görür bir dev...
Rüyasında bir kızı !!!
Masmavi gözlü güzel bir kızı...
Görürken aşık olur !!!
Uyanıverir birden dev.
Bakınır etrafına umutsuzca...
Bakınca yalnızlığını hissetmiştir.
Günler su gibi akıp giderken uzaklara,
O unutamıyor ,O güzel hülyayı...
Bir devdi o...
Belki bir insanın on katıydı...
Ama ...
Onun da bir kalbi vardı !!!
Çelikten değil,
Yumuşak ,sıcak bir yürek...
O da sevebilir,
O da aşık olabilirdi...
Gel görki hayat umutsuz bir kapı...
Dostu bile yok bile devin...
Geçip ayna karşısına;
Bir kendisine,birde rüyasına bakar...
Aşk bu !!!
Dinlemezki ırağı,çirkini,zengini...
Ateşlenir yüreği;
Kor düşman bir orman gibi...
Bir düşünür ve karar verir;
Bu aşkı aramaya !!!
Arasa ne fayda ?
Bulması imkansız gibiydi...

Vazgeçemez bir türlü ...
Yine arayıp gezerken birgün;
Önüne çıkıverir bir küçük parlak taş...
Eğilpte bakmak istedi...
Bakamadı...
Taş çok küçük ,o ise çok büyüktü...
İçi yine yandı ...
Duyguları yine taştı bir volkan misali...
Yürürken yorulmuştu.
Bir handa oturuverdi dev.
Başını kaldırırken gördü...
Bir güzel geçiyordu...
Bakınca rüyasını hatırladı.
Evet...
O aşık olduğu dünyalar güzeli kız idi...
Kalktı bir yel gibi...
Bir uçuruma atlar gibi...
Ama atlamayadı..
Utandı...
Utandı o büyük bedeninden...

Topladı bütün cesaretini ;
Takip etmek istedi...
Peşindeydi o güzelin ...
Derken girdi bir köşk içine...
Devi birden gördü kız;
Kortu,çığlık attı,kaçtı bir ceylan gibi...
Dev özülmüş,
Kalbi kırık,
Yüreği buruk ve yangındı !!!
Oturken bir gün;
Nazlısı da bir başında..
Yanaştı dev ;
Yine o büyük cesaretiyle...
Kız bakıyor ve korkmuyordu bu sefer...
"Ne var yabancı",
"Ne istersinki ,peşimdesin ?"...
Önce bakın dev etrafına;
Korkuyordu yüreği işte şimdi ilk defa...
Tanışmak istedi dev,bir insan tavrıyla...
......
Arkadaştılar arık;
Bir güzel ve bir dev...
Dev anlatmalıydı içindeki ateşi..
Anlatamıyordu bir türlü...
Yine birgün;
Oturmuştu dev bir aşk ağacının altına...
Bağırarak söylüyordu,haykırıyordu dağlara...
İçindeki her şeyi akıtıyordu havaya...
Oradan geçerken kız;
Duymuştu bütün her şeyi...
Bir insan güzeli ve bir dev....
Nasıl olabilirdi ki?

Buna kimler neler derdi belki....
Dev artık söyledi bütün ateşini haykırarak....
Ve o bir dev idi...
Kim evet diye bir cevap verebilirdi ki?
Derken....
Bir şimşek çattı gözleri,
Ağladı bir sonbahar yağmuru gibi....
Bu bir insan olsa,belki bu kadar sevebilirdi...
Sızlanıyor,hıçkırıyor...
Ağlıyor !!!
Yeni doğan bir bebek gibi...
Kavruluyordu aşkın ateşinden...
Adeta bir çöl;
İçinde yalnızca bir dev...
Geceye inmişti sanki karanlık !!!
Hayat o kadar güzeldi ki...
Her yerde bir cıvıltı....
Aşk o kadar engindi ki,
Beste yapardı ozanlar .

Devin kalbi kırık,
Yüreğinde yaş vardı...
Yaşamak diye bir sevinç yoktu artık içinde....
En sonun da anladı,
Yaşamanın haram olduğu ona...
Attı kendini o dağ gibi dev !!!
Dağ kadar koca ateşe....