Kimsesiz bir çığlık yankılanıyor dört bir yanımda.
Buncaları gelip geçiyor sahipsiz kaldırımdan
En titrek ışıktan bir kar tanesi düşüyor.
Gecenin kırış kırış alnına.

Ya kentlerin birindeki sahipsiz viranelerde.
Yada bozkırın ortasındaki bir mezrada.
Sen tütüyorsun buram buram gözlerimde.
Geceler bir başka ayaz.
Gündüzler ise hep aynı angarya..
Köşe başlarını mesken tutmuş kimileri.

Ben ise
Şehirler bırakıyorum arkamda hatıralar çayır çayır.
Bir sigara dumanı hasretin.
Hem yaşam hem ölüm.
Ciğerlerimde katran karası bir gece.
son dumanıda çekiyorum sönmeye yakan ölümden.

Ah hasretin kimlere sordurmadı ki.
doğması beklenen şafakları.

Şimdi bu karanlık gecede.
Mutluluk maskesini kaldırıp.
Sitem dolu bir kadına sarılarak .
Giriyorum uykunun koynuna.
Kimi gün ortasında.
Kimi gece ayazında.
ama
Ama en çok.
Kış ortası ve ocak sonlarında.
bembeyaz olduğunda bu şehrin dağları.
Buz tuttuğunda kimsesizlerin kaldırımları.
uzaklardan bir köpek uluması.
Sokaklarda insan kırıntıları.
Hasretin Bir çığlık oluyor.
Dört bir yandan yankılanıyor sensizlik.
Sahipsiz bir çığ olup.
Tamda sen diye yanan yerde duruluyor...
ve ben Şehirleri bırakıyorum.
Hatıralar Çayır Çayır