9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1935
Okunma
kıymetsizdi
zaman yenilmişti
ve bir kuru güle dönmüştü avuçlarımda
beklerken sebepsiz ve masum kalan her şey gibi
ağladı yüreğim
gülerdi
neşesinde hüzünler açardı
bir gülşendi bülbülsüz
her goncası bir başka elde oldu zaman
kurudu eflatun gülleri
ve şimdi bir karınca ordusuna tutulmuşçasına
kaytar hayattan görevlerini
sen hala yeni yetme bir toprak altı merakı
aç artık içimde yorulmuşluğum
guruplarda yeniden tanış benimle
fethi imkansız okyanuslar kadar sonsuz
bekliyorum seni
gülşendir içimde dirilişi arzulayan
bülbülsüz geçen yılların inadına
ve renksizliğime nisbet olsun diye
şakımak zamanı şimdi...
Cevap Yaz