MANZANİTA

hoş geldin Manzanita
nasılsın demeyeceğim
nasıl olmadığını biliyorum
gel otur dertlisin bu akşam
ayağını uzatsan da olur Manzanita

unutmalı bir kenara atmalı
hatta işi sağlama alıp
çıkıp üstüne çiğnemeli tüm kötülüklerin

bıktım bu dünyanın dönmesinden Manzanita
dön ha dön
işaret koyup da anlatamadığım bir yeri saklıyor
anahtarı kaybolmuş bir çocuk kumbarasında kilitli
bu akşam açsam mı diyorum kırıp
yoksa biraz daha mı vakit var

içimde sancıların türküsü
ateşlerin ezgin notalarında kavrulmuş
söylesene bir türkü Manzanita
benim türkülerimden söyle
gözlerinde susuz kalmış bir hüzün taşısın
yalansız sevdalar olsun zangırdayan yüreğimde
benim türkülerim
kırık kuş kanatlarında öylesine derindir ki
senin anlamadığın yerde başlar Manzanita
kara bir yolcu treninde
besmeleyle açılan sofra gibidir

titriyorsun Manzanita
dal ucunda bir yaprak gibi titriyorsun
anlatsana beni güldüren o fıkrayı
hani vurmuş ya hızlı co
iki kere iki dört eder diyen barmeni

ah be Manzanita düşünme
düşünme elektriğin faizini
ertesi gün değil miydi oğlanın coğrafya imtihanı
hani soracaklarmış ya dağlarını
en yüksek tepesini bu dünyanın
en geniş akarsularını
sen anlat ona Manzanita
sen anlat