SENİNLESİZLİKTE

bir bilsen seninle sensiz sohbetimi
bir duysan sana anlattıklarımı
senin söylediklerin hele
bir daha desen o en son dediğini
bir daha söylesen en son dediğinden bir öncekini

gecenin karanlığı
kurbağa sesleri
saman yolundaki son yıldızı birde
şahit gösterip
tutabilirim diyorsun Ay dedenin yanağından

dalıyorsun bir ara
dalmak istediğin yerlere
sorgulayıcı bakışlar düşürüyorsun göle
yaprak hışırtısını karıştırıyorsun kederine
nasıl uçarsa havaya on beş saniyelik bir fitille bu dünya
öyle uçurmak istemiyorsun
uçurtmalar
uçurtmalar
uçurtmalar diyorsun

bir bilsen mişli geçmiş zamanla anlattıklarını
ancak bu kadar ballanır harfler
sebebi olduğun canları konuşuyorsun
istediğin sonucu vermiyor çarpım tablosu
günler
aylar
bölünmüyor kedere ve sevince

elindeki elektriği bırakıyorsun toprağa
sardunyalar anlarmış yalnız
birde ben
anlamak isterseymişim

ince kıyım çalan
lvnt halk türküleri okuyorum sana
dinlemiyormuş gibi yapıyorsun
dinliyorsun ama
bütün çocuklar aynı ağlar
bütün çocuklar aynı güler diyorum
verdiğin elektriği geri almıyorsun topraktan
güzel bir hıh çekiyorsun
yakamozlar kıpraşıyorlar o ara