0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
14
Okunma
Göçüp giden her kuş, kanat çırpar semaya
Aşk, bir yaranın üstüne düşer gamlı yel gibi
Nihal, sözümü bir dua ipiyle bağladım
Gönlümü koydum, mest olup vardım o gizli duaya.
İçimde bir sır var, yangın var, öz var
Seninle nefes alıyor bu sessizlik, bu hayal
Âlemler döner sanki senin adına, Nihal
Bir damla suya düşen aşk, deryalara karışır.
Gönül bir kuş olup uçtu semavî katlara
Yaradanın aynası mı sen, yoksa sevgili mi?
Belli değil, bu yolda akıl sırra karışır
Aşkınla yanmakta bedenim, ruhum ışığa varmakta.
Sözüm dua oldu, gidişim bir niyaz
Sen bir remizsin, Nihal, hem sevgili hem ilâhî naz
Bu aşk, tasavvufun bahçesinde açan gül
Sırlı bir rüzgâr esti, canım sana vardı, bul!
