Hiç değilse bir gece,
meydan okusaydık KADERE,
susmasaydı korkular,
konuşsaydı yüreğimiz.

Hiç değilse bir gece,
rest çekseydik HASRETE,
uzaklık diz çöksün,
ellerimiz konuşsun diye.

Nokta koysaydık ÖZLEME,
yarım bırakmasaydık cümleleri,
kaçmasaydık tam ortasından
en çok “biz” olan yerin.

Hiç değilse bir gece,
sarmaş dolaş yürüseydik
uykusuz, ıslak sokaklarda,
dünya bizden habersizken.

Adımlarımız birbirine dolansaydı,
isimlerimiz karışsaydı gecede,
kim olduğumuzu unutsak
birbirimizden başka.

Sırılsıklam ıslansaydık,
yağan YAĞMURLARDA,
saklamasaydık titreyen kalbimizi,
üşümekten değil, hissetmekten.

Saçlarımızdan süzülen damlalar,
itiraf gibi aksaydı dudağımıza,
her damla “kal” deseydi,
her bakış “gitme”.

Bir gece,
sadece bir gece,
geleceği düşünmeden,
sonrasını hesap etmeden.

Sabah olsaydı sonra,
pişmanlık değil, huzur uyansaydı,
“keşke” değil,
“iyi ki” deseydik aynaya.

Hiç değilse bir gece…
bir ömre yeten cesareti
kalbimizden ödünç alsaydık. ❣️🌹

@NURAL BEKTAŞLI