Bekle geleceğim,
bekle…
Hasret belimi bükünce,
adın sırtıma yük olunca,
özlem kemiğe dayanınca.

Bekle geleceğim,
bekle…
Kokun burnumda tütünce,
her nefesimde biraz yanınca,
içim dumana kesince.

Bekle geleceğim,
bekle…
Güneş cemalini gösterince,
gece adımı unuturken,
ışık gözlerime değince.

Bekle geleceğim,
bekle…
Takvim yaprakları bitince,
zaman benden usanıp
beni kendime iade edince.

Bekle geleceğim,
bekle…
Gözyaşlarım dinince,
gül çehreme çizgiler düşünce,
acı yüzüme yerleşince.

Bekle geleceğim,
bekle…
El ayak çekilince hayattan,
kalabalıklar susunca,
yalnızlık adımı söyleyince.

Bekle geleceğim,
bekle…
Aşk mantığı yenince,
hesaplar yarıda kalınca,
kalp hükmünü verince.

Bekle geleceğim,
bekle…
Boynum sana kıldan ince,
gurur diz çökünce,
ben senden vazgeçemeyince.

Bekle geleceğim,
bekle…
Ben benden geçince,
can bedeni terkedince,
suskunluğum bile seni seçince.

Bekle geleceğim,
bekle…
Ömür yitip helallik verince,
son nefes adını söyleyince,
geç kalmış olsam da—
bekle… geleceğim.

@NURAL BEKTAŞLI