0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
66
Okunma
19/05/2022
Gece
Bir gece masalı olsaydı aşk
Ve bir kandil yakımı zaman;
Bir ömre bedel bakışların
Ve loş bir ışık…
Duvarlar susardı adını
Duyunca dilimden.
Gölgen gecenin omuzuna düşerdi,
Ve bu yük, kandili titretirdi derinden…
Sönmek için sabahı beklerken
Zaman fitilimde dururdu.
Sen kısaldıkça masamda,
Gece uzardı içimde.
Biraz daha fısıldasam,
Işık sırrımı verecek gibiydi…
Yanan kandil ikimizi de tanırdı:
Beni suskunluğumdan,
Seni gecenin gölgesine yüklediğim ağırlığından.
Ve gece…
Hiçbir şey sormadı,
Hiç sızlanmadı hâlinden.
Sabah gelirse,
Geceye emanet ettiklerim yanacaktı.
Ve gün doğarken,
Bin büyü kopacaktı fitilinden;
Aşk, ilk ışıkta kendini inkâr edecekti.
Sessiz…
Hiç kimsenin duyamayacağı kadar sessiz...
Turgay kılıç
5.0
100% (2)
