0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
47
Okunma
Yüzlerinde ödünç bir gülüş taşıyorlar,
kenarları kanayan bir alışkanlık durulmuş.
Soranlara “iyiyim” diyorlar,
dillleri öğrenmiş yarayı saklamayı.
Geceler ceplerinde birikir,
ay susar, yıldızlar şahitliğini bozar.
Kalpleri, kırık bir saat misali
doğruyu günde iki kez acıyla gösterir.
Sevmek mi?
Bir yangının küllerinde su aramak.
Gitmek mi?
Aynı yarayı başka bir sokakta kaşımak.
onlar gülmeyi sen öznesinde bırakmışlar,
ama tebessümü yaralı kullandılar.
Çünkü bazı acılar
ancak gülüşle hayatta kalır.
en derin yaralar
en sessiz tebessümlerde saklanır.
5.0
100% (1)
