0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
13
Okunma
Yakamoz gecenin tenhasına gizlenmiş , ayrılığın sancısı.
Yosunlara saklanmış ,martının çığlığındaki vedalar.
Dalgaların hüznü çarpar kum tanelerine,
Denizin fısıltısı, deli esen rüzgârın bağrını okşar.
Yalnızlık saklanmış diplere,
İstiridye kabuğundaki inci gibi.
Kavuşmalar mı?
Denizin ve ufkun birleştiği ince çizgi kadar uzak…
Ne inci kabuğundan çıkabildi,
Ne de yalnızlığım sana kavuştu ufkun sonsuzluğunda.
Vedalar çığlıkta kaldı,
Sen… kocaman bir sensizlikte.
Nejla Turan
