Zamanın dehlizlerinde kayboldum
Yönüm yok
Geriye gitsem, dün ağır bir yük
İleriye gitsem, yarın sisler içinde
Dursam, şuan kör bir çıkmaz

Zemheri karanlıktayım, ışığım yok
Kayboldum yalnızlıkta, çıkmazlardayım
Yolum yok, umudum yok
Sessiz çağırışlarda yankılanır feryadım
Ses veren yok

El yordamıyla yaşarken hayatı
Tökezliyorum... engeller çok
Ne geçmiş sarıyor beni,
Ne gelecek bekliyor umutla
Kendi içimde sürgünüm
Kendi kalbimde mahpus
Zamanın zincirleriyle bağlanmış,
Sessiz bir yolcuyum karanlığa...

Ne kadar yürürsem yürüyeyim
Aynı yere düşer adımlarım
Bir çıkmazda döner durur içim,
Bitmeyen hüzünlerde mahkumluğum hep yalnızlığa...
Kaybolsam da, unutulsam da
Bir mısra gibi kalmak isterim
Zamanın dehlizlerinde,zemheri karanlıkta yankılanan
Sessiz bir şiir gibi...
Nejla Turan