0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
66
Okunma
Gönülsüzdü her söylem,
Dün yoktu yarın yalan.
Parmak izleri sildiğim camda,
Yarım kalmış bir mevsim duruyor.
Ve ellerin, ellerin ki bir başkası,
Islak bir kibrit gibi yanıyor.
Yani o kentte ben hiç olmadım.
Beni çağıran bir tren düdüğüydü.
Hep aynı durağa dönen saatler.
Oysa biz, bir bankın kıyısında,
İki yabancıydık, iki kirli not.
Aşk, eski bir battaniye gibiydi.
Rüzgâr, kapıları hep bize kapadı.
Bir gürültüydü kulağımdaki sessizlik.
Kayıp bir anahtarla aranan o ev,
Senin beni hiç görmediğin yer.
5.0
100% (2)
