Yine aklıma düştün…
Hani olur ya, yağmur öncesi bir rüzgâr eser
Perdeler hafifçe kıpırdar,
Ve insan bilirdi bir şeylerin geleceğini…
İşte öyle bir anda geldin aklıma.
Ne çağırdım seni, ne de gelme dedim;
Sen zaten hep kendi bildiğin gibi gelirsin.

Yoruldum sanma, alıştım ben
Gönlümün kapısını içeriden kilitleyip
Anahtarı da sana vermeye.
Bir gün geri getirirsin diye beklemekten
Eski bir tren garı kadar sessizleşti içim;
Her gelen trenin kapısında sen var mıydın diye baktım,
Her gelen yokluğuna çalıştı.

Ben seni unuttukça, sen hatırlıyorsun beni galiba.
Kaderin küçük oyunları mı dersin,
Yoksa kalbimin kendi kendine düzdüğü masallar mı,
Bilmiyorum.
Ama bir şey var:
Seninle ilgili her anım,
Sanki önümde yeniden yazılmayı bekleyen
Sararmış bir mektup gibi titriyor.

Kalabalıklara karıştım… Olmadı.
Sessizliğe sığındım… Tutmadı.
Bir şarkı geldi kulağıma,
Sözlerini anlamadım önce,
Sonra bir kelime çarptı yüzüme:
“Yine…”
İşte o anda anladım,
Ben seni unuttum sandıkça
Dilimin ucunda hep “yine” varmış.
Yine sen.
Yine içime sığmayan bir boşluk.
Yine anlatamadığım bir hikâye.

Bir gün seni düşünmeden uyanacağım belki;
Belki kahvemin tadı daha acı gelecek,
Belki güneş daha geç doğacak,
Bilemem.
Ama bugün değil.
Bugün yine aklıma düştün.
Ve ben yine düştüğün yerden kalkamadım.

Sormadım kendime bu defa,
Niye hala?
Niye böyle?
Bazı soruların cevabı olmaz,
Bazı yaraların da kabuğu…
Ben seni hafızamda taşımayı çoktan kabullendim.
Bir ağırlık değil;
Sanki içimde sakladığım gizli bir hüzün
Ama aynı zamanda beni ben yapan bir iz.

Yoluma devam ediyorum elbet,
Kimse beklemiyor bir yerde durmamı;
Ama adımlarımın arasında boşluğa denk gelen
Küçük bir ritim var.
O ritim sensin.
Düşünmediğim anlarda bile
Kalbimin iç cebine saklanmış bir hatıra.

Ve işin en tuhafı ne biliyor musun?
Ben seni uğurladığımı sanırken
Meğer sen hiç gitmemişsin.
Belki bir sözün kaldı bende,
Belki bir bakışın…
Belki de yarım kalan bir cümlenin devamını
Hâlâ kalbimden duyuyorum.

Ne olursa olsun,
Ben yine buradayım işte,
Kendime itiraf ediyorum tüm dürüstlüğümle:
Yine aklıma düştün.
Ve ben…
Ben yine sana düştüm.