Erkeğin kalbi,
sevdiği kadına dokununca değişir.
Onu korumak, kollamak,
dünyanın en büyük sorumluluğu kadar
en büyük başarısı olur içinde.

Karısını sahiplenen erkek,
zorbalıkla değil;
sevgiyle, güvenle, omuz omuza durur yanında.
Onun varlığına gölge değil,
hayatına güç katar.

Ve bilir ki,
bir kadını mutlu edebilmek,
yüreğini incitmeden yanında durabilmek,
hayatın verdiği en değerli imtihandır.
Bu imtihanı geçmek de
erkeğin kendi içindeki zaferidir.

Evin kapısı kapanınca
dünyanın tüm gürültüsünü dışarıda bırakır,
kadının yorgunluğunu gözlerinden alır.
Sözleri değil duruşu söyler
“Sen benim kıymetlimsin” diye.

Kıskançlıkla değil,
değer vererek sarar sevdiğini.
Bir dokunuşu “buradayım” der,
bir bakışı “sana aitim”…

Ve işte o an anlarsın:
Karısını sahiplenen erkeğin gerçek başarısı,
onu kimseye karşı değil,
hayata karşı korumasıdır.

Sevdiği kadının başı omzuna yaslandığında
adam kendi kalbini de teslim eder ona.
Çünkü sahiplenmek,
zincir değil;
bir ömrün güvenli limanı hâline gelebilmektir.

Ve bir erkeğin en büyük başarısı,
sevdiği kadının huzuruna dönüşebilmektir.

Yazan
Korhan KÜLÇE