3
Yorum
10
Beğeni
4,0
Puan
96
Okunma
Sevgi diyorum...
ne güzel sır,
ne kutsal nefes.
Bu âlemde huzur ararsan,
önce korkunu bırak,
sonra gönlünü sevgiye yatır.
Kaçma…
Sev, kırma…
Öfke geldiğinde dahi,
sevgiyle sus,
sevgiyle kal.
Zira bil ki — sevgi her hâlin yerine geçer,
ama hiçbir hâl
sevginin yerine geçemez.
Sevgisiz gönül,
boş han gibidir;
içinde ışık yanmaz.
Sevgisiz toplum,
karanlığın meydanıdır.
Bak Hz. Ömer ne der:
“Ey Kâbe, seni bin kez yıksam,
yine yapabilirim.
Ama kırık kalbi — asla...”
Kâbe kulun taşından,
kalp Hakk’ın nurundandır.
O yüzden sevgi,
taşın değil — nurun mimaridir.
Sevgi,
Hakk’ın insana giydirdiği en ince sırdır.
Kim severse,
Allah’ın sesi yankılanır.
Rifat KAYA
5.0
75% (3)
1.0
25% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz