Kılavuzu para olana her kapı açıktır. shakespeare
BÂİN-İ ADLÎ
BÂİN-İ ADLÎ
VİP ÜYE

RABBİMİN EMANETİ

Yorum

RABBİMİN EMANETİ

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

40

Okunma

RABBİMİN EMANETİ

Aşkı ilk defa, bir duanın sessizliğinde duydum,
Bir kelimeydi, sonra nefes oldu, sonra yara...
Adını andığım her gece, gökyüzü eğildi secdeye,
Ben “ol” deyişini, kalbimin en derininde hissettim.

Bir bakışındı belki
Ya da bir imtihanın haberi,
Züleyhâ misali sabrım sınandı her nefeste.
Gözyaşım bir nehir gibi aktı yüreğime
Ve o nehirde Yusuf’un gölgesi belirdi.

Bir tufandı içimde, Nuh’un gemisiyle taşınan
Her fırtınada sen vardın,
Her sükûnda senin sesin vardı.

Kalbim,
Cennet bahçesinden koparılmış bir zeytin dalıydı
Rabbimden sana uzanan bir emanetti o.

Sensizliğin kıyısında diz çöktüm nice kez,
Adını zikrederken titredi dilim,
Gök kubbe şahitti dualarıma
Her “Amin”de bir “Sen” yankılandı
Kalbimin tam ortasında.

Bir gece, sela sesine karıştı ismim,
Kalbimle kıbleye döndüm usulca
Elif gibi dimdik durdum aşkın önünde
Ve dedim: “Rabbim, bu sevda senin emanetin.”

Turuncu gökyüzü şahitti yeminlerime,
Her cemre bir dua olup düştü kalbime.
Söz verdim; sensizlikle de olsa seveceğim
Çünkü sevda, sabrın öteki adıdır.

Gözlerimde Cennet’in gül kokusu saklı,
Her bakışında tecelli eden bir sır var.
Sustuğum her harf, sana uzanan bir dua
Ve sustukça çoğalıyor içimde Hakk’ın nefesi.

Yalnızlığa alışmak kolay sanılır
Oysa sensizlik, cihanı kavuran bir yangın.
Her “sabır” deyişinde biraz daha eksiliyorum
Ama her eksilişte,
Rabbime biraz daha yaklaşıyorum.

Havva annemizin huzurunda dişlediğim o elma gibi,
Bu aşk da günah ile rahmet arasında asılı kaldı.
Ama biliyorum, sen de ben de imtihanız birbirimize
Ve bu imtihan, Rabbimin lütfuyla rahmete dönüşür.

Bir kor ataş gibi adın yanıyor sol yanımda,
Her nefes alışta Elif gibi beliriyor kalbimde.
Yine de razıyım; ateş de ondan, su da ondan
Yeter ki emanetimi sahibine helal bırakayım.

Kalemim susmaz, dilim şükürden vazgeçmez
Çünkü seni sevmek, Yaradanı anmaktır bana.
Her dizede O’nun adı var, her kelimede senin izin
İkiniz birden varsınız kalbimin kıblesinde.

Ve bil ki ey emaneti yüreğime işlenen,
Bu aşk ne bir tesadüf ne bir heves,
Bu aşk, Arş’tan yazılmış bir kaderdir,
Ben sadece duacısıyım,
Sen ise Rabbimin Emaneti’sin.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(8 Kasım 2025)

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Rabbimin emaneti Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Rabbimin emaneti şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
RABBİMİN EMANETİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL