Zalim bir dünyanın sabahını beklerken,
Alnıma yazılmış fermanı gördüm.
Karanlık çökecek üzerime derken,
Gönlüme düşen güneşi gördüm...

Çaresizce düşlerimin perişanlığı vardı içimde.
Yalnızlığın en cömerti yüreğimde, peşimde.
Karabasanlar çökmüşken hayal kurduğum
Her şeyin üstüne...
Sessiz çığlığımın hırçın gürültüsü koptu bir anda.
Mızrap tele dokundu aşığın sazında.
O güne kadar bekleyen gül tomurcukları
Yapraklarından patlamaya başladı bir anda.

Bir sevdaydı yüreğimde fırtınalar koparan,
Haykıran, duygulandıran, şiirler yazdıran.
Beklemediğin bir anda gelirmiş...
Aşk böyleymiş...
Dedim ya... Aşk böyleymiş işte...
Sevgi, sevmek, sevilmek böyleymiş işte...
Bu nasıl bir duygudur dediren,
Ömrümü gül bahçesine çeviren,
Kokusu cennetten gelen...
Kalpten kalbe bir sevgidir işte...

Konuşsan da konuşmasan da,
Yazsan da yazmasan da,
Bu bir sevgidir işte...
Kalpten kalbe uzanır gider.
Söylesen de söylemesen de
Kalpten kalbe dillenir gider...

Sevgime senden gelen
Gül fidelerini ektim ey sevgili...
Baharı beklemedim, açmasını beklemedim.
Hiçbir sevdaya eğilmedim, boyun bükmedim.
Dedim ya işte... Aşk böyleymiş...
Gelince böyle gelirmiş...
Hoş geldin...
Şiirlerin, mısraların en güzel dizeleriyle geldin.
Başım üstüne, hoş geldin...

Kar tanelerinin beyazlığı gibi düştün gönlüme.
Elif oldun, kar oldun yanan yüreğime.
Yağmur oldun, döküldün ateşime.
En umutsuz zamanların umudu oldun.
Canan oldun, derman oldun...
Yâr oldun yar...

Dedim ya işte aşk böyleymiş...
Dedim ya işte sevmek ne güzelmiş...
Hoş geldin... Hoş geldin...
Dedim ya işte sevilmek güzelmiş...