Sen gittinya..
Her baktığımda Ege’ye
İmozadan imbat vurur yüzüme
Olimpos dağlarından
sevda rüzgârı eser üzerime..

Sen yoksunya..
hangi vadilerin derinlerinde
kızıl goncalar tomurcuklarını saklar..

Sen yoksunya..
Bu gece güneş doğmadan
yıldızlar kendini saklar..
Kalbinin suskun çığlığı
sabahın kuş sesleriyle yankılanır gönül dilinde..

Bekleyelim de bir güneş doğsun,
o zaman savururum kalbimi gökyüzüne..
Ya güneş yanar ya ben yanarım..

Sen gittinya..
Kavuşmak için açıldı ellerim..
Helozanlar çizsin, dağılsın her yana
Kâinatta sana dair tüm iyi niyetlerim
mısra mısra gökyüzünün maviliğine
kazınsın hecelerim..

Kaybedeceksem seni,
inan bu son şiirim..
Savurdum sana olan sevgimi havaya, suya..
Kaç defa haykırdım yokluğunu bile bile..

Kaldır başını, bir bak
mavi renklere..
Turnalar ismini yazmışlar göklere..
Şarkılarda,
şiirlerde
sen varsın yine..

Günahın rengi olmaz, karanlıktır..
Bom boş umutlarla
hangi renkleri soldurup kayboluruz biz..
Gel güneşi bulandırma, ayı soldurma..
Kır yüreğindeki zincirleri,
özgür kalsın sevgi çiçekleri..

Ozanlara seslenelim,
şairlere söyleyelim..
Sevdanın yeni türküsünü okusunlar,
şiirlerini yazsınlar..
Her çiçekten bir dem ile,
aşk peteğini dokusunlar..

Bahçemin, sevdamın sevgi çiçeği,
yüreğine batan dikenleri çıkar
Sevgin ile,
gülün açma vaktidir..
Kalemi kırdım;
bu sana yazdığım son şiirdir..