0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
81
Okunma
Bir sâkînâme gibi aktı gecem, her dizesi şaraptan ağır.
Adını andım; bir ürpertilik gezdi damarlarımda.
Nâzenînâne süzülür akşam, dudaklarımda bir dua gibi.
Yelünürüm sokaklarda, kokun hâlâ bir rüzgâr gibi.
Kalbim bir sûkûtgâh oldu; kimseler giremez artık.
Bir âteşîn söz fısıldadın geceme, dünya kül oldu.
Sözümde bir nihânlık var, kimse duymasın diye.
Bir nefhâ geçti içimden, ve yeniden doğdum.
Gözlerinle bakışım bir kırândı, gök değişti o anda.
Bir inşirah doğdu içime, sessizce ağladım otağında.
Riyâzetle incelip, bir tüy kadar hafif kalsın kalbim.
Nâsûtun pası sinmiş kalbime; arınıp çıkmak isterim.
Enes İLHAN
5.0
100% (1)
