1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
111
Okunma
İmhanın İlânı
Sen,
Kalbin pusulasından şaşan,
Karanfil yağmuru yağdıran geceyi
Bir mumla söndüren...
Ne çok bekledim rüyamın fethini,
Gölgesi düşsün diye taşlara sevdanın.
Sen ise,
Bir kâğıt uçurumda,
Ferman yazdın:"İnfaz-ı Düş!"
Şimdi benden geriye,
Bir toz bulutu kaldı belki,
Geceye karışan.
Yoksa o da mı girdi hükmüne
O katli fermanın?
Bir bahçe hayal ettim, çiçekleri sözsüz,
Aşkın lisanını bilen.
Sen onu,
Köklerime okunmuş bir mühürle
Tarihsiz bir mezara çevirdin.
Ve ben şimdi,
Haritasız bir yolcuyum kendi içimde.
Gidiyorum,
Gölgemin bile peşime düşmeye cesaret edemediği
O sessizliğe....
Hakan
5.0
100% (4)