0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
49
Okunma
Gönül otağımda sensiz bir duman,
İçtiğim her yudum zehre dönüşür.
Zaman durur bende, geçmez hiç zaman,
Gözümden bir damla yaşa karışır.
Demli çayın buğusunda hayalin,
Bakarım fincana, sen yoksun diye.
Bir ah çeker yanar kalbimin hali,
Sanki her yudumda bin hasret niye?
O ince belliye elim uzanmaz,
Seninle birleşmezse tutuşan ruhum.
Ateşi yaksam da, bu gönül yanmaz,
Soğuk bir kış günü, sensiz bu odam.
Bilirsin, sen benim en büyük yârim,
Çaysızlık değil bu, sensizlik acısı.
Eriyor içimde bütün kararım,
Dinmiyor kalbimin sızıltısı.
Aşık Turhal der ki: Gel artık gel de,
Şu garip gönlümün hasreti dinsin.
Bir can da bıraktım senin o elde,
Sensiz bu çay içilmez, dünya silinsin!
5.0
100% (2)
