6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1329
Okunma
Dans ederken şafağın kollarında
Öğrenmeli uçmayı turnalar
Parmaklarımın ucunda ezerken dünyayı
takılmalı dilime son mısralar
"Dönebileceğim bir yer var mı halâ"
Duyuyorum kulaklarımda ezgisini yarimin
Sekizlik vuruşunun iki katlanmış dolgusuyla
Önce tırmalasada kulaklarımı
Sonra sızıyor yavaşça yüreğime
Okşamaya başlıyor inceden ruhumu
Az da olsa anlayabiliyorum
"Dönebileceğim bir yer var halâ"
Nasıl da özlemişim kokusunu
Patikaları karla kaplanmış şehrin
Aralarına aralık katarak dizilmiş evlerin
Bacalarından yayılan tezek kokusunu.
İğrentilerim boşuna imiş şimdi anlıyorum
Bu dumanın aromasında gizliymiş
Özlemlerimin umut kokusu
"Yollarıma aşılmaz bentler kurulsada
Biliyorum
Dönebileceğim bir yer var halâ"
Selçuk ERKİ
Cevap Yaz