Çok şükür! Sattık bitti. Ya şimdi ne olacak?
İtibar var, kasa boş. Peki, nasıl dolacak?
Köşe, bucak durmadan kaz arıyor yolacak.

Şimdi yeni bir soygun başladı cebimizden,
İkinci raiç bedel alıyor evimizden.


Alım-satımda düşük gösterilmiş değeri
Yok efendim, ne imiş fazla imiş ederi,
Deli Dumrul’u geçti, hükümetin lideri,

Affı yok, cezası var vereceksin vatandaş.
Sen öde affedilsin, yandaki çete, yandaş.


Varıyoğu bir evi, alınterinin tümü
Koyun gibi kırpıyor sırtımızdaki yünü
Bu ne böyle arkadaş, şaşırdık ayı günü

Sevinirken bir kulak arkası kaldı diye
Yandaşa gül-karanfil, bize diken hediye


Buyurun siz de verin, yatınız, katınız var
Yarış meydanlarında kır, doru atınız var
Hava, kara, denizde bin türlü hattınız var

MTV., raiç derken, yarın kaşın karası
Toplar ise hiç şaşmam; Niye öldün? Parası.


Usandık! Biz ülkenin borcunu ödemekten
Haraç-mezat satmayın yeter, durun demekten
Bittik cehl-i çobanın önünde güdülmekten

Sarmış dört yanımızı, tarifsiz bir dalalet,
Nerdesin? Nerde kaldın? Ey ilahi adalet?


Yüksel Erentürk YILMAZ