Göğün sessiz katlarından süzülür,
İki başı, iki yönü birden görür.
Biri doğudan doğan güneşe bakar,
Biri batıdan batanı çağırır.

Kanatlarında sırlar yazılı tunçla,
Zamanın özüdür, dillerce anlatıla.
Bir kanadı cennet, biri cenk meydanı,
Göğün orta yerinde kurar otağını.

Görseydi yeryüzü o kutsal izini,
Dağlar eğilirdi gölgesinin çizgisine.
Kök Tengri’den alır emrini, buyruğunu,
Rüzgârla taşır hakanın toyunu.

Öksökö derler, yüce kuşun adına,
Adaletin nişanı, kudretin simasına.
Bir başı ak, bir başı kara düşünür,
Bir gözü geçmişe, biri geleceğe bürünür.

Dünyayı iki gözle tartan bilge kuş,
Ses etmez, ama sessizliği dolu bir ordu gibi durur.
Her tüyü bir yıldırım, her bakışı bir dua,
Her uçuşu çağların yankısına doğa.

Ey göğün bekçisi, ey çift başlı sır,
Yerin kaderini yazan ulu bir harf gibidir.
Öksökö kuşu,
Hem karanlığın hem ışığın nöbetçisidir.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(7 Ekim 2025)