0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
105
Okunma
Sonbahar ve Mukaddes Hüzün
Yerde miyim, gökte miyim? Kayboldum bu uçsuz diyarda.
Gözden yaş damlar, yürüyorum durmadan hüzünlü baharda.
Hüznümü gömdüm, saklanmıyor ki; eriyen karda.
Bu dünya, yüz dünya olsa yine bize darda…
Yapraklar niye düşer, artık anladım sonbaharda!
Yaşamak mı? Yolun sonunda var ise vuslat…
Şimdi hatıralar sende; nefes al ve bu zulmeti atlat.
Hizmetin içine derç edilmiş, derdin içinde bir tat.
Âşık, işte maşûkun kalbinde varmış gerçekten; görünmeyen nurdan bir hat!
Murâdî’nin başını okşasan, belki durur gözyaşı.
İstemem Efendim: bal, kaymak ve en tatlı aşı.
Tesellim budur benim; yerde iken sıyrılır perde, belki görürüm arşı.
Gül almaya gelmişim; yoksa neyime benim pazar, çarşı…
Murat Kerem
5.0
100% (2)
