0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
120
Okunma
Bir Hüzünlü Kalb Feryadı
Her mukadder yol bulur, gelir başa…
Allah’ın takdirine bir isyanımız yok, haşa.
Kalp hüzünlenir, gözyaşına kim şaşa?
Milyonlarca hüzünlü kalbte yaşa…
Şimdi çilen bitti, bize var hüzün.
Toprak gözyaşı ile sulandı bu güzün.
Ey rehberi can! Toprağa dönük yüzüm.
Sen bahçıvansın, her tarafta yeşerecek vallahi yüzün…
Bak şimdi dünyaya, ektiğin tohumlar yeşerdi.
Durduralım dedikleri sesin, dört bir yana erdi.
Şeytan ve avanelerini yere serdi…
Davanı yeryüzüne ulaştırmak, dostlarının tek derdi…
Ey Can, şimdi Muradi neylesin…
Sensizlik kalbine çöktüğünde dayanamaz kesin…
Gel rüyalarıma, gir hülyalarıma, teselli versin sesin…
Varsın dünya bana divane olmuş desin…
Murat Kerem
5.0
100% (2)
