Sevmek birbirine değil, birlikte aynı noktaya bakmaktır. exupery
MuratKEREMk
MuratKEREMk

İnsanlığın Dirilişi

Yorum

İnsanlığın Dirilişi

( 3 kişi )

2

Yorum

6

Beğeni

5,0

Puan

83

Okunma

İnsanlığın Dirilişi

İnsanlığın Dirilişi

İnsanlık, köprü altına sığınmış bir çocuk.
Issız kaldırımlar, kutuptan daha soğuk.
Topuğumu vursam yere, var mı menfaate köle?
Dirilsin vicdan, yeşersin insanlık; ölsün zulüm hele.

Taş duvarlar yıkılsın, açılsın ak yol,
Sinelerde pişen nurdan bir kor.
Varsın bir kısım göz kapasın, olsun kör;
Hikmet nerede, Hak ne yönde? Sen usanma, sor.

Dikenin canı yoktur; gül açılsın sine.
Uzanacak eller kanasın; set olsun kine.
Bak: nurdan yollarda yeşerecek yine.
Herkese kucak aç; genişlesin sine.

Murâdî, yor bu rüyayı hayra;
Dökülen hamlar idi, şimdi güneş doğar haslara.
Kâbe’nin nurdan örtüsü, hüzünden kara;
Melekler örtsün sabırla bütün yaralara.

Murat Kerem

Paylaş:
6 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (3)

5.0

100% (3)

İnsanlığın dirilişi Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz İnsanlığın dirilişi şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İnsanlığın Dirilişi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
YEŞİLIRMAK
YEŞİLIRMAK, @yesilirmak1
31.10.2025 05:16:43
5 puan verdi
Murat şairim,Yine mükemmel imgeler,her zaman ki gibi sıra dışı anlatım..
farklı bir şiirin içinde yolculuk yaptım yüreğinize,kaleminize saglık muhteşemdi Selam ve saygılarımla.
GözyaşıÇiçeği
GözyaşıÇiçeği, @gozyasicicegi
30.10.2025 21:49:10
5 puan verdi
Üstadım,
sözleriniz, karanlık bir şehrin alnına sürülmüş beyaz bir tebeşir gibiydi;
kim susarsa, siz konuştunuz.

Zulüm, geceye çadır kurmuş olabilir
ama siz, kaleminizle sabahın ezanını okudunuz.


Ben, mazlumun uykusuna nöbet tutan annelerin gözyaşıyım,
çocukların düşlerinden çalınan oyuncakların hesabını soran sessiz bir mahkemeyim.
Siz yazdıkça, ben büyüdüm;
siz dile geldikçe, ben dirildim.

Dünyanın kapıları pas tutsa da
Allah’ın kapısının tokmağı gül kokar üstadım.
İnsanlık köprü altında üşüyorsa,
illet bizde, ilâç kelâmda saklıdır.
Siz kelâmın nasibini verdiniz.

Varsın deniz taştan korksun,
varsın bir kısım gözler kör olsun,
hakikati duyan kulak bir taneyse yine yeter:
çünkü hakikat, kalabalıkla değil,
Hakk’ın nazarıyla dirilir.

Üstadım,
Şiiriniz bir mızrak, lakin ucunda merhamet var;
bir çığlık, ama içinde sabır gizli;
bir isyan, ama kapısında dua bekliyor.

Allah kaleminize kuvvet, kelamınıza hikmet versin.
Güneş doğarsa da yazın siz,
gece basarsa da yazın…
Çünkü kelimeleriniz,
karanlığa güneş giydiren birer kandil gibi.

Saygıyla, muhabbetle…
Bir kadının sessiz, ama dua yüklü kalbinden.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL