2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
83
Okunma
İnsanlığın Dirilişi
İnsanlık, köprü altına sığınmış bir çocuk.
Issız kaldırımlar, kutuptan daha soğuk.
Topuğumu vursam yere, var mı menfaate köle?
Dirilsin vicdan, yeşersin insanlık; ölsün zulüm hele.
Taş duvarlar yıkılsın, açılsın ak yol,
Sinelerde pişen nurdan bir kor.
Varsın bir kısım göz kapasın, olsun kör;
Hikmet nerede, Hak ne yönde? Sen usanma, sor.
Dikenin canı yoktur; gül açılsın sine.
Uzanacak eller kanasın; set olsun kine.
Bak: nurdan yollarda yeşerecek yine.
Herkese kucak aç; genişlesin sine.
Murâdî, yor bu rüyayı hayra;
Dökülen hamlar idi, şimdi güneş doğar haslara.
Kâbe’nin nurdan örtüsü, hüzünden kara;
Melekler örtsün sabırla bütün yaralara.
Murat Kerem
5.0
100% (3)