Üryan Gölgeler

Yalnızım!
Yalnızlığım yazgıma tutsak olmuş.
Etrafım kalabalıkla çevrilmiş sanki,
Gülenler, ağlayanlar olsa da yanımda
Sahteliğin tüm resmini çiziyorlar tuvale.
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…

Düşlerimin perdeleri yırtılıyor birer birer,
Gözkapaklarım çaresizce titriyor her gün
Gözlerimde fer kalmamış, uykum firarda
Kararmış gölgeler dans eder, çırılçıplak
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…

Bana yoldaş oldu çileli-bitimsiz yollarda
Sanki rehberim olmuşta yol çiziyor bana
Bedenim üryan, gölgeler üryan, yol üryan!
Yalnızlığım aslında çıplaklığımmış meğer
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…

Çıplak düşlerim, çıplak gölgeleri çağırdı
Giysim insanlıktı, o yoktu ki düşlerimde
Yol çıplak, insanlar çıplak, hayat çıplak,
Hayat hoş olsa da, aslında içi bomboş
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…

Sözler çıplak, tebessümler hep çıplak,
Çıplak hayat, aslına yalnızlığın tiyatrosu
Gölgemin yerini almış, o çıplak gölgeler
Adım adım, her nefeste gelir ardımda…
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…

Aslına rücu etmek, insanlık elbisesi…
Bul onu giyin artık, gölgelerden firakta
Aslı’nın gölgesi, Kerem ile buluşanda
Gölgeler bir olsun sevgi ateşinde pişsin
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…

Şarkılar yazılmadı mı yalnızlığın adına
Kızıl şafak sökün eder, yeni bir gün üstüne
Karanlıkta yok olsalar da tüm kara gölgeler
Gün doğumunda yeniden çırılçıplak yanımda
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…

Gölgelerin gölgesinde gölgelenir oldum
Ruhum dingin değil, daralda kalmışım
Ayın şavkı düşsün, gölgeler kaybolsun
Yakamozlar görünsün, ruhum hicranına
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…
-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/
Müjgan Üstadımdan bir katkı:
Ruhumun aynasında solgun yüzüm silinir,
Her iz, her çizgi gölgelerin elinde erir.
Bir avuç umut kalmış, o da sessizce ürker,
Karanlık içime çökerken usul usul,
Gece mehtap rengi, ruhuma sevinç katsın…/