1
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
156
Okunma
Yârim…
Adını anmak bile kanatıyor dilimi,
Susmaksa bin bıçak daha keskin.
Her gece yüreğimde bir yangın,
Her sabah külünden doğamayan bir umut.
Sensizliğin rüzgârı,
En derin yanımdan esip geçiyor.
Gözlerim, seninle bakmaya alıştı,
Şimdi her bakışım boş duvarlara çarpıyor.
Sustuğum her kelime,
Gözlerimden düşen kanlı bir harf oluyor.
Biliyorum, dönmeyeceksin,
Ama ben yine de içimde
Senin için sakladığım
Şarkıyı söyleyeceğim.
Duymazsan da...
Sesim senden öğrendi sabrı.
Külümden tomurcuk beklerim her sabah,
Ve sensiz geçen her akşam,
Sabaha bir ders verir bana.
Zamanın incecik ipiyle..
5.0
100% (6)
Cevap Yaz