1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
168
Okunma
Gözlerinde tuzlu bir çağlayan, akıyor zamanın kederi.
Sakallarına düşmüş, gece misali beyazın gölgesi.
Bir yüz ki, içinde bin acı barındırır, sessizliğin sesi.
Dudaklar mühürlü, sankı hiç açılmamış bir kitabın ilk hecesi.
Her damla, yüreğe inen bir çizik, iz bırakır derinde.
Büyük yalnızlıkların hüznü bu, saklı derinlerde.
İnsan, bazen sadece bakar, susar, erir kendi içinde.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz