Derin bir ses...ve içimde bir eylül sustu

Geceyi üstüme örtü yaptım
Mehtap kalbime kondu
Sesleri yüzüme kapattım
İç sesim daha gür çıksın diye
Rengim siyaha boyandı
Ben serildikçe geceye

Gel ey aşk
Pürüzsüz geceye
Ay düştü
Bir denize
Sustu aşk
Konuştu yıldızlar
sabaha kadar
............

Elime sarıldı sabah kuşları
Papatyalar açıldı bahçelerde
Narin dalları ezilmeden ellerimde
Sevdim
Sever bildiğim kadını sever gibi
Kalbim gülüverdi
Kuşlar cıvıl cıvıl bir eylül sabahına uyanırken
Ağaç yapraklarında bir hüzne can çırpınışları gördüm

Ve vuslat serenadıyla dua eden eller gördüm
Amin diyen diller duydum
Bilinmez geleceğe sarılan
Ve her yaprak kıpırtısında
Her rüzgar fısıltısında
Seni duydum
Ayakların geçti gönlümün sonbaharından
Usulca yağan bir yağmur
Saçlarından öperken
Gözünün kıyısında martılar kanat çırparken
İskeleye yanaşan bir feribot sesinde
Şiir kokulu mendiller satan çocukların ellerinde
Seni aradım

Çalıntı şiirlere öykünmeden
Tutuklu bir kalbin nezaretinde yazdım şiirleri
Her mevsim açan gülleri sevdim
Rayihasına meftun

Bir toprağın iç çekişinde
Sular yürüdü parmaklarımda
Kamelya çiçekleri açtı
Krizantem çiçeği soluk aldı ruhumda
Eylül de geldi
Sonbahar bir kez daha çaldı kapıyı
Her mevsim
Seni duydum.

Hasatlar da bitti, ekinler uykuya daldı
Toprak üstünü örttü
Belli ki yağmur yağacak
Hafiften güzelim bir rüzgar esecek
Saçların dalga dalga
Bağrıma saplanacak
Ellerini özleyecek yine
Şu mahpus eller
Gözlerine kilitli gözlerim sararacak
Yeşillenen ağaçlara hasret kalarak
Bilirim ama kalbin hep bende kalacak
Her ışığın kalbinde çünkü
Seni buldum

Dağları omuzladım
Can bulduğum nefeste
Derin bir ses içimde sustu
Kalakaldım bir kafeste
Kuşlara adını sordum
Göklerde uçarken
Pırlanta gibi sonsuz yıldızlar taktım
Parmaklarına
Kalbim kalbine sarılmışken
Bir gün batımı ufkun çağırışları
Efil efil esti ruhumda
Mavilikler kuşandım
Güneş usul usul batarken
Geceyi üstüme örttüm
Aşk adlı bir şarkı çalarken
Sustu aşk
Konuştu yıldızlar
Sabaha kadar